Mula sa kwentong "The Christmas box"
Sa sarili kong pagkakaintindi
May mga kasabihan ngang:
"A mother is a person who seeing there are only four pieces of pie for five people, promptly announces she never did care for pie. "
sabi nga ng iba, lahat gagawin ng ina mabuhay lamang ang kanyang anak. Hindi nya matatanggap na naghihirap ang sarili nyang anak. Sa inyong palagay? Ano ang pinakamahalagang Christmas gift na natanggap mo ever? is it a material or an object such as toy, game gadgets, and dress? Malamang hindi nyo alam kung ano yun at kung ano ang first Christmas gift na natanggap; mo.
May isang pamilyang naghahanap ng trabaho. Sila ay may kaya ngunit kailangan nila ng sapat na pera upang matustusan ang pangangailangan ng kanilang pamilya at mayroon din silang isang anak na babae. May shop sila ngunit hindi din iyon sapat. "hon may nakita ako sa Classified adds kaninang umaga, nangangailangan lang sya ng kasama nya sa bahay", sabi ng babae sa kanyang asawa. "sige puntahan natin yan at magapply ka,"
Pinuntahan nila ang bahay, mukang nababalot ito ng malaking misteryo. mejo may kalumaan ang bahay ngunit malaki kung titingnan. nadatnan nila ang care taker ng bahay " hmmm. mawalang galang na po, sino po ang sadya nila?" tanong ng isang trahabador ng bahay. Siya lang kasi ang kasama ng matandang babae na nagmamay ari ng bahay.
"nandyan po ba si ammie?" tanong ng babae sa trahabador na pangalanan nating si joel. "Kayo po ba ya magaaaply bilang kasama ni amie sa bahay? sige po pumasok po kayo at intay lang po tatawagin ko lang sya.", sagot ni joel. Lumabas si ammie at kinausap nya ang babae. "halika iha, doon tayo sa kusina at kayo'y kumain muna" sabi ni ammie. "maraming salamat po" sabi ng babae. "ano ang iyong pangalan iha?" tanong ni ammie sa babae. "Rose po ang pangalan ko ma'am ammie", sagot ng babae. "wag mo na kong tawaging ma'am ammie", dagdag ni ammie. "simula ngayon ikaw na ang kasama ko sa bahay rose, pagkakatiwalaan kita," sabi ni ammie.
"ganto lang naman ang routine dito sa loob ng bahay, kakain ako ng 10:00am, breakfast at lunch ko na yun, hindi ako nagaalmusal sa umaga. Magmemeryenda din ako bandang hapon at magdidiner ako ng 7pm. Dapat sabayan nyo ako sa pagkain at dito na rin muna kayo manatili. Bukod sa routine sa pagkain, gusto ko din na palaging malinis ang loob ng bahay at si Joel na ang bahala sa labas ng bahay, nakaayos na yung kwarto nyo sa gilid at maari nyo nang ilagay ang mga gamit nyo doon," utos ni ammie
"maraming salamat po, ammie at pagbubutihin ko ang trabaho na nakaatang sakin" sabi ni rose.
Mukang ang bilis ng pagyayari at doon na nga muna sila tumira. Napatanong sa sarili si Rose "bakit kaya nagiisa lang si Ammie> Wala ba syang asawa o anak?" malapit na rin magpasko nun at ramdam na nila ang simoy ng malamig na hangin na dumadampi sa kanilang mga balat.
"Ammie kakain na!" sigaw ni Rose.
"sige Rose kain na tayo" sagot ni Ammie
"Malapit na pala ang pasko no? Kumusta naman ang pananatili nyo dito sa bahay, may kailangan pa ba kayo? wag na kayo mahiya sakin, isang pamilya tayo dito loob ng bahay na ito." tanong ni Ammie
"wala na Ammie, sa totoo nga lang lubos na ang inyong mga ginawa samin kaya naman nagpapasalamat kami sa inyo lalo na ang anak ko.
"tama po tita ammie! thank you po!"
"Ang cute talaga ng batang to! Dito ka muna kay tita." sabay karga ni ammie sa bata.
"bibili kita ng laruan ha pagalis ko ngayon, ano ang gusto mong laruan"
"kahit doll lang po, ayos na ko dun tita! Salamat po" sabay halik ng bata kay ammie.
tuwang tuwa si Ammie at biglang napaluha, "Bakit ka po napaluha tita?" tanong ng bata. "wala napuwing lang ang tita" sagot ni ammie sa bata.
"sige mga anak alis na ako at kayo na ang bahala muna sa bahay ha"
Muli syang bumalik sa bodega at nakita nya ang Christmas box na medyo kumikinangkinang. binasa nya ang mga sulat kung ano nga ba ang nakalagay at kung ano ang misteryong bumabalot kay Ammie. Gusto din yang matuklasan kung ano ang sagot sa tanong ni bumalangkas at tumatak sa kanyang isipan.
Kinabukasan ay gumising si Ammie ng maaga at siya ang nagluto
"sige Hon magiingat kayo ha" sabi ni Rose
Umalis sila Ammie at Ramon ngunit magkasalungat sila ng daan. hanggang sa nakita ni Ramon si ammie na pupunta sa isang sementeryo na malapit sa shop nila. nakita niya si Ammie na umiiyak at hinaalikan ang isang maliit na puntod.
"Bakit kaya umiiyak si Ammie at Kanino kayang puntod yun?" tanong ni Ramon sa sarili
umalis si Ammie na nanghihina at nagtago agad si Ramon, pagkaalis ni ammie ay pumasok si Ramon at tiningnan miya ang puntod "in loving memories" "i love you my Daughter"
sabay nakita nya ang pangalan ng isang batang babae. iyon pala ay ang anak ni Ammie. Nagmadali syang pumunta sa bodega at muli nyang tiningnan ang Christmas Box, binuksan nya ang isang sulat "malapit na magpasko, mahal na mahal kita by love one.
Umuwi si Ammie na malungkot. umupo ito sa kanyang paboritong upuan at tila ba'y nakakapanibago na hindi huminge ng meryenda kay Rose.
Tinanong ni Rose si Ammie "bakit ka malungkot Ammie?" tanong ni Rose
"Ikaw ammie? ano ang pinakaunang at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap mo sa iyon buhay?" tanong ni Ammie,
Napaisip si Rose, nanahimik at siya at inaya nyang kumain na si Ammie ngunit tumanggi ito. Naisip nya din ang tinanong ng asawa nya sa kanya naisip nya din ang Christmas box na sa loob ng bodega,
Sinabi ni Rose kay Ramon kung ano ang sinabi ni Ammie sa kanya. Tila ba'y isang napakasimpleng tanong ngunit ang hirap malagyan ng sagot na talaga naman ay tumatatak sa isipan nila.
Mabibilang mo na lang sa kamay na papalapit na ang pasko. Sumasakit ang ulo ni Ammie kaya naman ay ngpacheck up siya. Umuwi syang nakatulala at halata ang mga luha sa kanyang mga mata na halos wala nang maiiyak. Nakatulala syang pumasok sa bahay at umupo sa paborito nyang upuan malapit sa bintana
" Rose! may ipagtatapat ako sa iyo" sabi ni Ammie
"Ano yun ammie ? bakit ka umiiyak at para bang ika'y natatakot?" tanong ni Rose
"Rose. (umiyak) may brain cancer ako at stage 4 na yun " malungkot na sinabi ni Ammie
biglang napaluha si Rose sa natanggap na balita, hindi nya alam kung ano ang gagawin, kung dapat ba nyang kaawaan si rose o icheer up nya ito basta alam lang niya dapat nya damayan si Rose.
Muka ngang halata kay ammie na may cancer sya kasi matagal na sya nalalagasan ng buhok. dumating ang anak ni Rose "Tita bat ka umiiyak at bakit nanalagas na ang mga buhok mo?" tanong ng bata pero hindi umimik si Ammie bagkos nginitian nya na lang ang bata,
Dapat ko na sigurong tanggapin na mawawala na ko dito sa mundo sa ano mang araw ng buwan na ito (umiiyak). Malungkot na sabi ammie.
"huwag kang magsalita ng ganyan Ammie!" sagot ni rose na tila ba'y nababalisa at humagulgol. napamahal an kasi si Ammie sa kanila at itinuring nilang isang kapamilya si Ammie. Si Ramon at Joel din ay dinamayan si Ammie.
"Joel may alam la ba sa buhay ni Ammie?" tanong ni Ramon.
"unti lang brad, kahit sabihin nating matagal na kong naninilbihan dito kay ammie eh wala kong mejo alam sa kanya." sagot ni Joel
"ahh eh kaano ano ni Ammie yung nasa maliit na puntod dun sa sementeryo? tanong ni Ramon
"kasi nakita ko siya kamakailan, nandun sya sa harap na puntod at umiiyak habang hinahalikan nya ito" sabi Ramon.
"Sa pagkakaalam ko, anak niya ang ang nakalibing dun sa puntod na iyon, Madalas na talaga ni Ammie ginagawa yun," sagot ni Joel
"Salamat brad! ngayon malinaw na sakin ang lahat. ikaw brad, ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap mo?" tanong ni Ramon
" Siguro sakin? yung pagsilang ng aking ina, yun siguro ang una at pinakamahalagang christmas gift na natanggap ko" sagot ni Joel
Nagmadali syang pumunta ulit sa bodega at tiningnan ang christmas box na puno na sulat at may isang sulat dun na hindi pa niya nababasa, " I love you my daughter by Mommy" at napaisip sya. nagkamali sya sa sagot niyang laruan ang pinakauna at pinakamahlagang Christmas Gift na natanggap niya sa buong buhay niya.
Ilang araw ang makalipas at ilang araw na lang abgo ang pasko, bumagsak sa sala si Ammie, nakita ito ni Rose at dali dali nyang tinawag si Ramon at Joel. dumating din naman agad ang ambulansya at naconfine agad si Ammie, Si Ramon ang nagbantay kay Ammie.
"Hon susunod na lang ako, aayusin ko pa yung damit ni Ammie!"
Binatanyan nila si ammie at si Joel ang nagbantay ng bahay. Nagdisperas sila sa Ospital kung saan nakaconfine si ammie. Nagluto si Rose ng masasarap na pagkain ay malamang, iyon na ang pinakamahalaga at pinamasayang pasko ni Ammie
"alagaan niyo ang anak niyo, at napakpalad niyo na nagkaroon kayo isang batang anghel!" sabi ni Ammie.
" oo ammie, uminom kna ng gamot mo.." sagot ni Rose
"Sige Ammie pupunta muna ako sa bahay at may aayusin ako tara anak at joel sabay na tayo.
"Sige Rose tra na." sabi ni joel
Nang umalis sila Joel at Rose ay nagusap sila ni Rose, " ano na? natuklasan mo na ang ang pinaka una at pinakamahalagang regalo na natanggap mo sa buong buhay mo? ako alam ko na ang PAGMAMAHAL AT KALINGA NG INA SA IYO ANG UNA AT PINAKAMAHALAGANG CHRISTMAS GIFT na natnggap ko, ikaw?
" tama ka nga Ammie" natuklasan ko na yun. iyon ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap ko,
Biglang nakatulog si Ammie at binantayan ni Ramon si ammie mula sa pagkakahimbing niyo. kinabukasan ay pasko na. nagulat sila nang hindi na humihinga si Ammie at tunawag agad ng doktor si Ramon. Sumugod agad ng ospital sila Rose at Joel.
" I'm so sorry to tell you, Ammie is dead." sabi ng doktor.
"ginawa na namin ang lahat ng paraan pero hindi pa rin namin naisalba ang buhay niya, Brain cancer ang tumama sa kanya at satge 4 na yun. hindi nya naagapan ang sakit nya. Im so sorry!" dagdag pa ng doktor.
Hunagulgol sa iyak si Rose maging si Ramon at Joel pati ang anak nila. Halos maglupasay si Rose sa sakit na nararamdaman nya na nawala na si Ammie. May kasabihan ngang"
"Magkakasama na sila ng anak niya," sabi ni Ramon na umiiyak
"Joel tinawagan ko na ang kamaganak ni Ammie, siguro wala na kong dahilan para manatili sa bahay na iyon." sabi ni Joel
"Kami rin, wala na talaga tayong dahilan para manatili sa bahay na iyon at maghahanap na lang kami ng bagong trabaho"
At umalis sila sa bahay na iyon daladala ang magandang ala ala na magkakasama sila nila Ammie. Ibinigay nila ang Christmas Box at ibinilin nila ingatan ito at dinalaw nila ang puntod nito maging ang puntod ng anak niya. naalala ulit ni Ramon at Rose ang mahiwagang taong ni Ammie na gumulo sa kanilang isipan "Ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na iyong natanggap?"
Pinuntahan nila ang bahay, mukang nababalot ito ng malaking misteryo. mejo may kalumaan ang bahay ngunit malaki kung titingnan. nadatnan nila ang care taker ng bahay " hmmm. mawalang galang na po, sino po ang sadya nila?" tanong ng isang trahabador ng bahay. Siya lang kasi ang kasama ng matandang babae na nagmamay ari ng bahay.
"nandyan po ba si ammie?" tanong ng babae sa trahabador na pangalanan nating si joel. "Kayo po ba ya magaaaply bilang kasama ni amie sa bahay? sige po pumasok po kayo at intay lang po tatawagin ko lang sya.", sagot ni joel. Lumabas si ammie at kinausap nya ang babae. "halika iha, doon tayo sa kusina at kayo'y kumain muna" sabi ni ammie. "maraming salamat po" sabi ng babae. "ano ang iyong pangalan iha?" tanong ni ammie sa babae. "Rose po ang pangalan ko ma'am ammie", sagot ng babae. "wag mo na kong tawaging ma'am ammie", dagdag ni ammie. "simula ngayon ikaw na ang kasama ko sa bahay rose, pagkakatiwalaan kita," sabi ni ammie.
"ganto lang naman ang routine dito sa loob ng bahay, kakain ako ng 10:00am, breakfast at lunch ko na yun, hindi ako nagaalmusal sa umaga. Magmemeryenda din ako bandang hapon at magdidiner ako ng 7pm. Dapat sabayan nyo ako sa pagkain at dito na rin muna kayo manatili. Bukod sa routine sa pagkain, gusto ko din na palaging malinis ang loob ng bahay at si Joel na ang bahala sa labas ng bahay, nakaayos na yung kwarto nyo sa gilid at maari nyo nang ilagay ang mga gamit nyo doon," utos ni ammie
"maraming salamat po, ammie at pagbubutihin ko ang trabaho na nakaatang sakin" sabi ni rose.
Mukang ang bilis ng pagyayari at doon na nga muna sila tumira. Napatanong sa sarili si Rose "bakit kaya nagiisa lang si Ammie> Wala ba syang asawa o anak?" malapit na rin magpasko nun at ramdam na nila ang simoy ng malamig na hangin na dumadampi sa kanilang mga balat.
"Ammie kakain na!" sigaw ni Rose.
"sige Rose kain na tayo" sagot ni Ammie
"Malapit na pala ang pasko no? Kumusta naman ang pananatili nyo dito sa bahay, may kailangan pa ba kayo? wag na kayo mahiya sakin, isang pamilya tayo dito loob ng bahay na ito." tanong ni Ammie
"wala na Ammie, sa totoo nga lang lubos na ang inyong mga ginawa samin kaya naman nagpapasalamat kami sa inyo lalo na ang anak ko.
"tama po tita ammie! thank you po!"
"Ang cute talaga ng batang to! Dito ka muna kay tita." sabay karga ni ammie sa bata.
"bibili kita ng laruan ha pagalis ko ngayon, ano ang gusto mong laruan"
"kahit doll lang po, ayos na ko dun tita! Salamat po" sabay halik ng bata kay ammie.
tuwang tuwa si Ammie at biglang napaluha, "Bakit ka po napaluha tita?" tanong ng bata. "wala napuwing lang ang tita" sagot ni ammie sa bata.
"sige mga anak alis na ako at kayo na ang bahala muna sa bahay ha"
"cge ammie maasahan mo kami" sagot ni rose.
napaisip si Rose kung ano ang dahilan ng pagluha ni Ammie habang karga nya ang anak nito. Naglinis sya ng bahay pati ang bodega ng bahay ay nilinis nya. may nakita syang isang box na puno ng mga sulat.
"ano kaya ang mga ito at para kanino?" tanong ni Rose sa kanyang sarili sabay bukas ng isang sulat. dumating ang asawa nyang c Ramon at nagtanong. "Hon! ano yang hawak mo?"
"Isang sulat Hon, nakalagay dito na "mahal na mahal kita from love one" sagot ni Rose
"baka Love Letter lang yan?" sagot ni Ramon.
"hindi eeh parang may something dito, love letter na nakalagay sa Christmas Box? parang may kakaiba talaga." sabi ni Rose
"hay nako hayaan mo nga yan" sabi ng asawa ni rose na napatanong sa sarili nya kung para saan ang sulat na yun nakalagay sa isang mamahaln at mejo lumang Christmas box
Dumating si Ammie at umupo sa paborito nyang lugar malapit sa bintana, "Ammie, welcome back! may meryenda akon hinanda para sayo!" sabi ni Rose
"Magandang Hapon ammie" sabi ng asawa ni Rose
"magandang hapon din, halika saluhan niyo ko kumain at masdan natin ang magandang kalikasan na iyong natatanaw." sabi ni Ammie.
" Sige po!" sagot ng magasawa.
Maggagabi na at nakapagdiner na din sila. Pinatulog na ni Rose ang kanilang anak at naiwan sila Ammie at ang asawa ni Rose sa Kusina.
"Sa tingen mo Ramon, ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na iyong natanggap?" tanong ni Ammie.
"Sa tingen ko, uhm yung laruan na binigay sakin nung bata pa ko" sagot ni Ramon.
napatawa si Ammie "dyan ka nagkakamali Ramon, balang araw ay matutuklasan mo din kung ano nga ba iyon" sabi ni Ammie
"Ano kaya ang dahilan kung bakit naitanong ni Ammie yun?" tanong ni Ramon sa kanyang sarili,
Muli syang bumalik sa bodega at nakita nya ang Christmas box na medyo kumikinangkinang. binasa nya ang mga sulat kung ano nga ba ang nakalagay at kung ano ang misteryong bumabalot kay Ammie. Gusto din yang matuklasan kung ano ang sagot sa tanong ni bumalangkas at tumatak sa kanyang isipan.
"Welcome sa ating mundo by love one." binasa ni Ramon. "tama hindi love letter ang mga sulat na ito. pero kung hindi love letter ito, ano ito at para san?" napatanong si Ramon.
Bumalik sya sa kanilang kuwarto at tinanong nya sa kanyang asawa kung ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap nito
" Hon hindi ko alam eh kung ano yun, hindi ko na matandaan at pano mo naman naitanong yan?" tanong ni Rose.
"natanong lang ni Ammie sakin kanina cge malalim na ang gabi tara na at magsitulog na tayo" sagot ni Ramon.
Kinabukasan ay gumising si Ammie ng maaga at siya ang nagluto
"Halika at saluhan nyo ko, kumain na tayo maaga ako nagising kaya ako na ang nagluto" sabi ni Ammie
"Nako po, salamat Ammie nakakahiya naman sa inyo"
"May pupuntahan kasi ako" sagot ni Ammie. Nagmamadali itong umalis kahit na masakit ang ulo nito."sige Hon at aalis na din ako, may pupuntahan lang ako" sabi ni Ramon.
"sige Hon magiingat kayo ha" sabi ni Rose
Umalis sila Ammie at Ramon ngunit magkasalungat sila ng daan. hanggang sa nakita ni Ramon si ammie na pupunta sa isang sementeryo na malapit sa shop nila. nakita niya si Ammie na umiiyak at hinaalikan ang isang maliit na puntod.
"Bakit kaya umiiyak si Ammie at Kanino kayang puntod yun?" tanong ni Ramon sa sarili
umalis si Ammie na nanghihina at nagtago agad si Ramon, pagkaalis ni ammie ay pumasok si Ramon at tiningnan miya ang puntod "in loving memories" "i love you my Daughter"
sabay nakita nya ang pangalan ng isang batang babae. iyon pala ay ang anak ni Ammie. Nagmadali syang pumunta sa bodega at muli nyang tiningnan ang Christmas Box, binuksan nya ang isang sulat "malapit na magpasko, mahal na mahal kita by love one.
Umuwi si Ammie na malungkot. umupo ito sa kanyang paboritong upuan at tila ba'y nakakapanibago na hindi huminge ng meryenda kay Rose.
Tinanong ni Rose si Ammie "bakit ka malungkot Ammie?" tanong ni Rose
"Ikaw ammie? ano ang pinakaunang at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap mo sa iyon buhay?" tanong ni Ammie,
Napaisip si Rose, nanahimik at siya at inaya nyang kumain na si Ammie ngunit tumanggi ito. Naisip nya din ang tinanong ng asawa nya sa kanya naisip nya din ang Christmas box na sa loob ng bodega,
Sinabi ni Rose kay Ramon kung ano ang sinabi ni Ammie sa kanya. Tila ba'y isang napakasimpleng tanong ngunit ang hirap malagyan ng sagot na talaga naman ay tumatatak sa isipan nila.
Mabibilang mo na lang sa kamay na papalapit na ang pasko. Sumasakit ang ulo ni Ammie kaya naman ay ngpacheck up siya. Umuwi syang nakatulala at halata ang mga luha sa kanyang mga mata na halos wala nang maiiyak. Nakatulala syang pumasok sa bahay at umupo sa paborito nyang upuan malapit sa bintana
" Rose! may ipagtatapat ako sa iyo" sabi ni Ammie
"Ano yun ammie ? bakit ka umiiyak at para bang ika'y natatakot?" tanong ni Rose
"Rose. (umiyak) may brain cancer ako at stage 4 na yun " malungkot na sinabi ni Ammie
biglang napaluha si Rose sa natanggap na balita, hindi nya alam kung ano ang gagawin, kung dapat ba nyang kaawaan si rose o icheer up nya ito basta alam lang niya dapat nya damayan si Rose.
Muka ngang halata kay ammie na may cancer sya kasi matagal na sya nalalagasan ng buhok. dumating ang anak ni Rose "Tita bat ka umiiyak at bakit nanalagas na ang mga buhok mo?" tanong ng bata pero hindi umimik si Ammie bagkos nginitian nya na lang ang bata,
Dapat ko na sigurong tanggapin na mawawala na ko dito sa mundo sa ano mang araw ng buwan na ito (umiiyak). Malungkot na sabi ammie.
"huwag kang magsalita ng ganyan Ammie!" sagot ni rose na tila ba'y nababalisa at humagulgol. napamahal an kasi si Ammie sa kanila at itinuring nilang isang kapamilya si Ammie. Si Ramon at Joel din ay dinamayan si Ammie.
"Joel may alam la ba sa buhay ni Ammie?" tanong ni Ramon.
"unti lang brad, kahit sabihin nating matagal na kong naninilbihan dito kay ammie eh wala kong mejo alam sa kanya." sagot ni Joel
"ahh eh kaano ano ni Ammie yung nasa maliit na puntod dun sa sementeryo? tanong ni Ramon
"kasi nakita ko siya kamakailan, nandun sya sa harap na puntod at umiiyak habang hinahalikan nya ito" sabi Ramon.
"Sa pagkakaalam ko, anak niya ang ang nakalibing dun sa puntod na iyon, Madalas na talaga ni Ammie ginagawa yun," sagot ni Joel
"Salamat brad! ngayon malinaw na sakin ang lahat. ikaw brad, ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap mo?" tanong ni Ramon
" Siguro sakin? yung pagsilang ng aking ina, yun siguro ang una at pinakamahalagang christmas gift na natanggap ko" sagot ni Joel
Nagmadali syang pumunta ulit sa bodega at tiningnan ang christmas box na puno na sulat at may isang sulat dun na hindi pa niya nababasa, " I love you my daughter by Mommy" at napaisip sya. nagkamali sya sa sagot niyang laruan ang pinakauna at pinakamahlagang Christmas Gift na natanggap niya sa buong buhay niya.
Ilang araw ang makalipas at ilang araw na lang abgo ang pasko, bumagsak sa sala si Ammie, nakita ito ni Rose at dali dali nyang tinawag si Ramon at Joel. dumating din naman agad ang ambulansya at naconfine agad si Ammie, Si Ramon ang nagbantay kay Ammie.
"Hon susunod na lang ako, aayusin ko pa yung damit ni Ammie!"
Binatanyan nila si ammie at si Joel ang nagbantay ng bahay. Nagdisperas sila sa Ospital kung saan nakaconfine si ammie. Nagluto si Rose ng masasarap na pagkain ay malamang, iyon na ang pinakamahalaga at pinamasayang pasko ni Ammie
"alagaan niyo ang anak niyo, at napakpalad niyo na nagkaroon kayo isang batang anghel!" sabi ni Ammie.
" oo ammie, uminom kna ng gamot mo.." sagot ni Rose
"Sige Ammie pupunta muna ako sa bahay at may aayusin ako tara anak at joel sabay na tayo.
"Sige Rose tra na." sabi ni joel
Nang umalis sila Joel at Rose ay nagusap sila ni Rose, " ano na? natuklasan mo na ang ang pinaka una at pinakamahalagang regalo na natanggap mo sa buong buhay mo? ako alam ko na ang PAGMAMAHAL AT KALINGA NG INA SA IYO ANG UNA AT PINAKAMAHALAGANG CHRISTMAS GIFT na natnggap ko, ikaw?
" tama ka nga Ammie" natuklasan ko na yun. iyon ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na natanggap ko,
Biglang nakatulog si Ammie at binantayan ni Ramon si ammie mula sa pagkakahimbing niyo. kinabukasan ay pasko na. nagulat sila nang hindi na humihinga si Ammie at tunawag agad ng doktor si Ramon. Sumugod agad ng ospital sila Rose at Joel.
" I'm so sorry to tell you, Ammie is dead." sabi ng doktor.
"ginawa na namin ang lahat ng paraan pero hindi pa rin namin naisalba ang buhay niya, Brain cancer ang tumama sa kanya at satge 4 na yun. hindi nya naagapan ang sakit nya. Im so sorry!" dagdag pa ng doktor.
Hunagulgol sa iyak si Rose maging si Ramon at Joel pati ang anak nila. Halos maglupasay si Rose sa sakit na nararamdaman nya na nawala na si Ammie. May kasabihan ngang"
"Death is a debt we all must pay."Maaring mangyari ang kamatayan sa lahat na dapat tanggapin ng maluwag sa ating kalooban. Isa itong hamon sa buhay natin. Mahirap man ngunit ito ang riyalidad.
"Magkakasama na sila ng anak niya," sabi ni Ramon na umiiyak
"Joel tinawagan ko na ang kamaganak ni Ammie, siguro wala na kong dahilan para manatili sa bahay na iyon." sabi ni Joel
"Kami rin, wala na talaga tayong dahilan para manatili sa bahay na iyon at maghahanap na lang kami ng bagong trabaho"
At umalis sila sa bahay na iyon daladala ang magandang ala ala na magkakasama sila nila Ammie. Ibinigay nila ang Christmas Box at ibinilin nila ingatan ito at dinalaw nila ang puntod nito maging ang puntod ng anak niya. naalala ulit ni Ramon at Rose ang mahiwagang taong ni Ammie na gumulo sa kanilang isipan "Ano ang pinakauna at pinakamahalagang Christmas Gift na iyong natanggap?"
