Nainspired ako sa thoughts ni bob ong since nabasa ko yung book na abnakkbsanaplako? It is awesome as in related sakin yung mga kaisipan na nilagay nya sa libro.
Masaya akong nagaaral ko, yes and I'm proud of it. Sabi nga nila Edukasyon lamang ang hindi mananakaw sayo (siguro?). Tanging yaman din daw yun? (sana nga ...).
Isipin mo na lang dalawang dekada ka lang magaaral, kung di mo pagtatyagaan; limang dekadang paghihirap ang kapalit nun. oh di ba lugi ka pa? Sabi nga yun ni bob ong, tama naman pero sa sarili kong pananaw "mas mabuti nang may nalalaman kesa magsakripisyo sa kahangalan". Isipin mo na lang, mas maswerte ang mga nakakapasok sa mga paaralan kesa sa mga taong pagalagala na lang sa lansangan. Mapalad talaga yung mga taong yun pero sinasayang lang nila.
Sa 12 taon ko sa paaralan siguro may nahikayat na kong tao, marami na rin ang naligaw ng landas na binabagtas, (na wrong turn sila) at may mga taong nagsisiskap magaral dahil nga hindi pa sila kuntento sa nalalaman nila (8gb kasi yung utak, ang laki ng memory). Malamag hindi mo masisi ang mga naligaw na, wag mo na sisishin eh naligaw na nga eeh. Chaka siguro yun ang kaligayahan nila.
Maswerte talaga yung mga napasok sa eskwela, akalain mo yun mararanasan mo yung halo halong emosyon (maging halo halong baho ng kamagaral mo, biro lang! ). Mararanasan mo kung gaano kasaya ang pagaaral, kung pano malate, pano magreview at pano hulaan ang exam sa multiple choice at true or false. Oha magaling ka kung tatama yung sagot mo.
Di ba nga sabi rin ni bob ong sa loob ng klase makakaclassify mo yung mga taong nasa paligid mo (tao nga ba?). Una dyan yung Sikat, sila yung taong mahilig sumali sa mga extra curricular activity, Student Council at myembro ng kapitapitagang school paper ng paaralan nyo, siguro kasama ako dito EIC ba naman eeh. Pangalawa yung "commoners", sila naman yung taong masaya na makapasok lamang at hindi bumaba ang grado nila ng 80 pababa. Pangatlo naman yung mga ala "eistein" ang dating, magaling na sa science, magaling pa sa math (ayos jackpot ang nanay nito!). Sila yung mga achievers ng klase at active sa mga recitation. Pangapat naman ay yung mga "sporty type", ito yung mga taong varsity daw, kasali sa mga sport events ng school, mga matitikas yan brad (bakit may payat namang varsity ha?). Panglima naman ay yung nakatira sa "gangsters paradise", sila yung mga mahilig mambuli ng tao, minsan trip lang nila. Panganim ay yung mga nakatira sa Mars, ala kokey ang dating, may sariling mundo na hindi akma sa reyalidad ng tunay na nangyayari. Pangpito ay yung mga mambabasa, sila yung mga taong readers daw kuno kung tatawagin. Makikita mo nagbabasa yan ng makakapal na libro para sa asignatura nyo (pero pagbuklat mo ng libro sa gitna may isa pang maliit na libro pinamagatang "kristine series"). Pang walo naman ay yung mga "suki ng computer shop", gagawin ang lahat makapaglaro lamang. May schedule yang mga yan, pagtapos ng klase, it's DOTA time! Sila yung nagtitiis ng gutom tuwing recess at yung baon nila nilalagay nila sa kagagalang galang na tagapagbantay ng computer shop. Pangsyam naman ay yung mga "suki ng kantina", sila ay sagana sa pagkain. Paano ba naman hindi magugutom, pagkatapos ng bawat asignatura nila ay pupunta sa kantina para bumili ng pepsi at fudgie bar (oops nagadvertise ako sorry ). Pangsampo naman ay yung mga "alipin". Sila naman yung bubuntot sa guro nila, magaantay ng iuutos or hindi naman kaya sila lang talaga ang paboritong utusan (sayang din ang .5 sa grade no?). Panglabing isa naman ay yung mga "buraot", buraot na sa pagkain, buraot na sa assignment at buraot pa sa exam, paboritong motto nila kapag nangongonsensya sila ay "it is better to give than to receive" at "share your blessings", mayayamot ka talaga kung sila yung kasama mo at masasabi mo pa sa sarili mo "bakit ako ang nabiktima, san ako nagkamali" o "bakit dito pa ko nagaral", para ka tuloy nabiktima ng budol budol gang pero minsan may silbi din sila; MINSAN lang. At ang pinakanakakaawang nilalang sa paaralan nyo ay ang mga heartcrab, ai este heartthrob, sila yung mga taong mapalad sa pagmumuka kasi halos lahat ng kababaihan napapamahal sa kanya, siya yung tipong taas kilay kapag naglalakad gwapings ba naman eeh. Ayan na ung mga naclassify ko, di ba ansarap magaral? Kung hindi ka papasok hindi mo sila makakasalamuha.
Masaya akong nagaaral ko, yes and I'm proud of it. Sabi nga nila Edukasyon lamang ang hindi mananakaw sayo (siguro?). Tanging yaman din daw yun? (sana nga ...).
Isipin mo na lang dalawang dekada ka lang magaaral, kung di mo pagtatyagaan; limang dekadang paghihirap ang kapalit nun. oh di ba lugi ka pa? Sabi nga yun ni bob ong, tama naman pero sa sarili kong pananaw "mas mabuti nang may nalalaman kesa magsakripisyo sa kahangalan". Isipin mo na lang, mas maswerte ang mga nakakapasok sa mga paaralan kesa sa mga taong pagalagala na lang sa lansangan. Mapalad talaga yung mga taong yun pero sinasayang lang nila.
Sa 12 taon ko sa paaralan siguro may nahikayat na kong tao, marami na rin ang naligaw ng landas na binabagtas, (na wrong turn sila) at may mga taong nagsisiskap magaral dahil nga hindi pa sila kuntento sa nalalaman nila (8gb kasi yung utak, ang laki ng memory). Malamag hindi mo masisi ang mga naligaw na, wag mo na sisishin eh naligaw na nga eeh. Chaka siguro yun ang kaligayahan nila.
Maswerte talaga yung mga napasok sa eskwela, akalain mo yun mararanasan mo yung halo halong emosyon (maging halo halong baho ng kamagaral mo, biro lang! ). Mararanasan mo kung gaano kasaya ang pagaaral, kung pano malate, pano magreview at pano hulaan ang exam sa multiple choice at true or false. Oha magaling ka kung tatama yung sagot mo.
Di ba nga sabi rin ni bob ong sa loob ng klase makakaclassify mo yung mga taong nasa paligid mo (tao nga ba?). Una dyan yung Sikat, sila yung taong mahilig sumali sa mga extra curricular activity, Student Council at myembro ng kapitapitagang school paper ng paaralan nyo, siguro kasama ako dito EIC ba naman eeh. Pangalawa yung "commoners", sila naman yung taong masaya na makapasok lamang at hindi bumaba ang grado nila ng 80 pababa. Pangatlo naman yung mga ala "eistein" ang dating, magaling na sa science, magaling pa sa math (ayos jackpot ang nanay nito!). Sila yung mga achievers ng klase at active sa mga recitation. Pangapat naman ay yung mga "sporty type", ito yung mga taong varsity daw, kasali sa mga sport events ng school, mga matitikas yan brad (bakit may payat namang varsity ha?). Panglima naman ay yung nakatira sa "gangsters paradise", sila yung mga mahilig mambuli ng tao, minsan trip lang nila. Panganim ay yung mga nakatira sa Mars, ala kokey ang dating, may sariling mundo na hindi akma sa reyalidad ng tunay na nangyayari. Pangpito ay yung mga mambabasa, sila yung mga taong readers daw kuno kung tatawagin. Makikita mo nagbabasa yan ng makakapal na libro para sa asignatura nyo (pero pagbuklat mo ng libro sa gitna may isa pang maliit na libro pinamagatang "kristine series"). Pang walo naman ay yung mga "suki ng computer shop", gagawin ang lahat makapaglaro lamang. May schedule yang mga yan, pagtapos ng klase, it's DOTA time! Sila yung nagtitiis ng gutom tuwing recess at yung baon nila nilalagay nila sa kagagalang galang na tagapagbantay ng computer shop. Pangsyam naman ay yung mga "suki ng kantina", sila ay sagana sa pagkain. Paano ba naman hindi magugutom, pagkatapos ng bawat asignatura nila ay pupunta sa kantina para bumili ng pepsi at fudgie bar (oops nagadvertise ako sorry ). Pangsampo naman ay yung mga "alipin". Sila naman yung bubuntot sa guro nila, magaantay ng iuutos or hindi naman kaya sila lang talaga ang paboritong utusan (sayang din ang .5 sa grade no?). Panglabing isa naman ay yung mga "buraot", buraot na sa pagkain, buraot na sa assignment at buraot pa sa exam, paboritong motto nila kapag nangongonsensya sila ay "it is better to give than to receive" at "share your blessings", mayayamot ka talaga kung sila yung kasama mo at masasabi mo pa sa sarili mo "bakit ako ang nabiktima, san ako nagkamali" o "bakit dito pa ko nagaral", para ka tuloy nabiktima ng budol budol gang pero minsan may silbi din sila; MINSAN lang. At ang pinakanakakaawang nilalang sa paaralan nyo ay ang mga heartcrab, ai este heartthrob, sila yung mga taong mapalad sa pagmumuka kasi halos lahat ng kababaihan napapamahal sa kanya, siya yung tipong taas kilay kapag naglalakad gwapings ba naman eeh. Ayan na ung mga naclassify ko, di ba ansarap magaral? Kung hindi ka papasok hindi mo sila makakasalamuha.
Lahat ng bagay ay maari mong malaman kapag nagaral ka (kung totoo bang partner ni robin si batman at bakit nauna ang pantalon ni superman bago ang brip). Isipin mo na lang sa bawat 10,000 tao sa bansa, kalahati lang nun ang nakakapagaral (yung 1/4 nun nasa computeran). Grab your oppurtunity sabi nga. Alam mo sa buhay ay normal lang mabigo, bumagsak sa quiz, mapahiya sa klase dahil hindi ka gumawa ng assignment, gumawa ng sandamakmak na project and so for. Kung madapa ka man sa landas na iyong tinatahak (eh yan ay bunga ng katangahan), bumangon ka. kahit magkanda gulong gulong ka dyan, lumilipas parin ang oras at ang mundo ay umiikot. Hindi titigil ang mundo sa pagikot dahil lamang sa isang homosapiens tulad mo. Naalala ko pa yung una kong kabiguan sa buhay, hindi ako nakapasok sa UP, antaas ng standard pero ayos lang its part of our life atleast na try ko magUPCAT.
Sabi nga sa pagtatiyaga, may nilaga (pudpod na tong kasabihan na to). Tama magaral ng maigi, alam mo sayang kung hihinto kayo, manghihinayang ka talaga sabi nga ni bob ong "Mag-aral maigi. Kung titigil ka sa pag-aaral, manghihinayang ka pagtanda mo dahil hindi mo naranasan ang kakaibang ligayang dulot ng mga araw na walang pasok o suspendido ang klase o absent ang teacher. (Haaay, sarap!)."
Ako hanggat may panahon magaaral ako, sabi nga eh "it is better to fail in doing something than to do nothing "; di ba? Make sense?! Mamulat kayo sa katotohanan, baka solar system lang hindi nyo pa alam sige kayo. hahaha :P
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento